นายภิรมย์ นันทวงค์
ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตากเขต1
ผอ.พบเพื่อนครู
คุณครูที่เคารพทุกท่าน...คงเป็นฉบับสุดท้ายแล้วที่ผมได้มีโอกาสถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดให้พวกเราได้รับทราบ
เมื่อมาแล้วก็ต้องไป สพฐ.สั่งให้ไปทำงานที่ สพป.พระนครศรีอยุธยาเขต 1 ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2555
“ชดใช้หนี้กรรมหมดสิ้น” นั่นเอง สพฐ.สั่งให้ผมมาอยู่กับพวกเราตั้งแต่วันที่
1 พฤศจิกายน 2553 มาบัดนี้
ถึงวันเดินทางไปนับเวลาแล้วขาด2 ปีเพียง 15 วัน สรุปว่าอยู่กับพวกเรา 2 ปีก็แล้วกัน เป็น 2 ปีที่รวดเร็วมากสำหรับผม ตลอดระยะเวลา 2 ปี ที่ทำงานร่วมกับพวกเรา ด้านหนึ่งอาจสร้างความสุขสมอารมณ์หมายให้พวกเรา
อีกด้านหนึ่งอาจทำให้พวกเราอกตรมขมไหม้
ด้วยหัวใจที่จริงจังเหนืออื่นใดคือ ต้องการให้มีเพียงด้านบวกกับพวกเรา
แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะธรรมชาติมันต้องมีทั้งบวกและลบ ขึ้นอยู่กับว่าจะมีน้ำหนักเอียงไปทางใดเท่านั้นเอง
กับพวกเราที่เมืองตาก
ผมมีความตั้งใจแน่วแน่ พยายามนึกถึงอยู่เสมอว่า บทบาทหน้าที่ของผม คือ
“การส่งเสริมสนับสนุนพวกเราเพื่อผลดีแก่เด็ก”
การจะทำเช่นนั้นได้ก็ต้องให้ความช่วยเหลือเจือจุนเสริมสร้างขวัญกำลังใจให้เบ่งบาน
ไม่เอารัดเอาเปรียบ ไม่ข่มเหงรังแกพวกเรา แต่ผมก็ทำอะไรได้ไม่มากนัก
เพราะผมตั้งเป้าหมายความสำเร็จไว้เกินความรู้ความสามารถของตนเองไปหน่อย
การมาทำหน้าที่
ผอ.เขต หากต้องการให้ได้ผลดี ผอ.เขตคงต้องมีความพร้อมหลายๆด้าน
ทั้งฐานะความเป็นอยู่ ครอบครัวที่สมบูรณ์ ความรู้ความสามารถ
ความเป็นผู้นำที่เหมาะสมกับตำแหน่ง และที่สำคัญอีก สอง สามอย่างคือ
มีความเสียสละที่มากพอ ทั้งเวลา เงินทองและความเป็นส่วนตัวเพื่อคนอื่น
ทำตัวเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ ความเมตตาก็สำคัญ ทำให้เรารู้จักให้อภัยคน
สงสารคนที่ทุกข์ยาก อยากจะมอบสิ่งดีๆ ให้แก่เขา และที่สำคัญที่สุดคือ
การมีเครือข่ายสนับสนุน อุปถัมภ์ค้ำจุน ไม่ว่าจะเป็น นาย ลูกน้อง เพื่อฝูง บริวาร
ญาติมิตร คนจะเป็นใหญ่เป็นโต หัวเดียวกระเทียมลีบไม่ได้
ทั้งหมดนี้แม้จะไม่เต็มร้อย ขอเพียงให้มีพอสมควรก็น่าจะพอใช้ได้แล้ว
ขอขอบคุณพวกเราที่ช่วยกันผลักดัน
“วิสัยทัศน์:โรงเรียนดีทุกอย่าง” ให้ตากเขต 1 ของเราก้าวไกลไปพอสมควร แม้จะมีระยะเวลาทำงานอาจจะสั้นไปนิด
แต่พวกเราก็ร่วมไม้ร่วมมือกันอย่างแข็งขัน
ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวที่จะสร้างความปวดหัวให้ผม มีแต่ความสงบร่มเย็น
ความสงบเท่านั้นที่เป็นโอกาสทองในการพัฒนาสรรพสิ่ง ผมขอจดจำสิ่งดีๆที่พวกเราร่วมกันสร้างสรรค์
ไปขบคิดและทำต่อที่อยุธยา
สิ่งใดที่ทำให้พวกเรามีความขุ่นข้องหมองใจ
ผมขอกราบอภัยไว้ ณ ที่นี้ จะไม่ขอจดจำติดไปให้รกสมอง
ผมจะมีและจะคงความรู้สึกนึกคิดที่ดีๆ กับพวกเราไว้ตลอดไป ผมเหลือเวลาทำงานอีก 2 ปี แม่ช้อยก็จะเก็บฉากแล้ว ขอรับประกันกับพวกเราว่า
ผมจะไม่เป็นคนแก่ที่เหมือนแอร์เก่าๆ ซึ่งหมดน้ำยา จะยึดสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชที่พวกเราเคารพ
ศรัทธา เป็นไอดอล ทำงานเพื่อเด็กอย่างคึกคักจนวินาทีสุดท้าย ให้งานได้ผลคนเอ็นจอย
ผ่านไปทางอยุธยา 081-8016072 จะไม่หนีหน้า
ขอให้ผมได้รับใช้ดูแลพวกเราผู้มีพระคุณและแสนดีของผม สวัสดี
......................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น